Naranasan mo na bang naging boyfriend mo yung crush mo?
I don't really believe in love at first sight because I do believe na at first sight, it's not yet love, but a strong attraction that pulls my attention to him. For me, love is something we develop and it definitely needs a while before we get there. So the question is when kaya? Kailan ko kaya siya maging boyfriend para hindi ko lang siya crush or hindi lang crush ang aabutin ko sa kanya kundi something more than that. Sabi nila it's a crazy thing called LOVE. Madedevelop kayo sa isat isa tapos mabubuo yung love na not at first sight but love that takes time to develop . Charot daming Alam eh. I really have a crush on my schoolmate who was an o athlete, but sis, hindi naman sa nagpabet ako at hindi ko rin inamin na gusto ko siya. Syempre girl tayo eh at dapat lang na pa hard to get muna tapos itatago muna yung feelings natin dyan. The reason is, marami tayong what if's sa buhay. Nag ooverthink na kapag sinabi mong gusto mo siya baka paglaruan o di kaya ay sinasakyan ka lang dahil alam niyang gusto mo siya. Kapag aamin ka naman, baka ma reject ka lang at mapapahiya. May ibang tao naman na mas piniling umamin para makapag move on at at least nasabi nila yung matagal na nilang gustong aminin. May iba naman na pinipiling manahimik nalang kaysa umamin. Mas mabuting tumahimik nalang kaysa aamin kung alam naman nila ang magiging sagot o kung alam naman nila na walang gusto yung tao sa kanila.Siguro, ang pag-aamin sa nararamdaman ay para lang sa taong malakas at may lakas na loob para umamin. But the braviest, is accepting rejection.
To start narrating or telling my short love story, (short dahil Hindi long ahhaha kasi wala pang ending. Buhay pa naman kami kaya wala pa talagang ending.) Maybe I should start recalling on how I first met him and start to describe him.
Unang una, marami talaga akong crush sa buhay. As in maraming marami. May crush akong artista, Korean artist o K-pop, may crush ako sa jeep kapag may gwapong nakatabi, may crush sa daan Kapag may gwapong nakasalubong at higit sa lahat, syempre may crush ako sa school! Isa sa mga crush ko sa school ay si G. Of course gwapo si G! At mukhang rich kid. Kung sa physical na anyo ay maganda talaga ang kanyang tindig kasi nga athlete siya sa school namin. Siya yung pinapadala kung may competition sa devision, regional, at minsan sa nationals. Unang kita ko palang sa kanya ay masasabi kong playboy siya dahil nga gwapo siya tapos marami siyang friends na girls. Yung vibes niya ay pampasikat katulad sa showtime na nagpasikat!
I belong to science, technology Engineering and mathematics strand during my senior highschool days. if I describe myself in physical, hindi sa pagmamayabang, matangkad talaga ako mga nasa 5'8 at bunos na tong kagandahan ko kasi pang mala-korean beauty to eh charot gandang ganda ko sa sarili pero totoo talaga na maganda ako hahaha. Hindi naman ako masyadong outstanding katulad ng iba at hindi rin ako ang pinaka matalino sa klase. During our 12th grade, maraming opportunities especially in the field of research. Ako yung representative sa devision, regional at maging sa nationals. Kada segundo ay kinakabahan ako. Rinig na rinig ko Ang tibok ng aking puso dahil sa kaba na para bang iyon lang ang aking naririnig. Pintig lang ng puso ang aking naririnig. Hanggang sa tinawag na ang aking pangalan at doon na ako nag present ng research. Sinasabi ko pa kay Lord na kahit 3rd man lang ay okay na pero he gave me more than that. Champion ako sa regional at division pero sa national ay never mind nalang kasi hindi ko na alam.
A lot of people congratulated me at isa na doon si G! Iba talaga yung kilig kapag crush mo na ang nag congratulates. Pang high level ang kilig eh. I didn't think na dito pala mag simula ang lahat. Akala ko hanggang doon nalang, akala ko enough na yung nag congratulates siya saakin pero bakit parang I want more than that? Charot just kidding. G and I started to play mobile legends together. Kahit na pabigat lang ako sa ML pero kering keri parin dahil nandyan naman siya HAHAHA. Kung iisipin, parang nag sisimula lang sa congratulations tapos sabay na maglalaro ng ML hanggang sa umamin siyang GUSTO NIYA RAW AKO. See? I'm not one sided.And then he started courting me. Paano nga ba siya nanligaw? Since iisa lang school namin, every lunch break or even recess, he would look out for me kung lalabas ako. At ayun, sabay kaming mag snacks and lunch. He was very accommodating and makes sure to make some time for me. Kahit na busy ako sa studies, nirerespeto niya rin ang oras ko. Napakasupportive niya sa mga ginagawa ko. Siya yung taong marunong maghintay at yan ang pinaka gusto ko sa kanya. A man who knows how to wait kahit na hindi siya yung unang priority ko but I can always count on him. Kapag sinasabi kong gusto ko muna siyang ipakilala kay mama before we go on a date ay ginagawa naman niya . After school or pag may free days, pumupunta kami sa mga cafes, kumakain sa Jollibee at nag uusap. We both know our parents dahil mahalagang alam ng parents namin na nanliligaw siya sa akin.
November 29, 2019 I decided to said "yes" to him. Masaya siya, at masaya rin ako. I still remember the moment na nagsulat sila ng essay and the question is " What inspire you?" Dahil sa pagmamadali niyang magsulat, imbes strength ang isusulat niya ay naging straight. So ang sinulat niya sa last line ay "My girlfriend is my straight" HAHAHAHA matatawa nalang ako kapag iniisip ko yun.
Lagi niya akong dalhan ng pagkain at isa na don ay ang pinakapaborito kong ulam na shrimps. Kapag magluluto ng shrimp yung mama niya ay magdadala siya ng marami para saakin. Nagmukha tuloy akong matakaw at walang kamay dahil sa sobrang sweet niya. Napaka gentleman rin niya saakin at mapapa dalagang Pilipina nalang ako bigla. Ganyan si G.
Ako naman sa kanya ay sobrang daldal hanggang umabot sa point na para na akong si mama na rapper sa bahay. Mababaw lang ang dahilan kapag nag aaway kami minsan ay tungkol lang sa kulay ng medyas kung ano ang mas babagay. Gusto ko kasi ay kulay black habang ang gusto naman niya ay kulay white. Oh diba parang tanga lang. Subalit sa huli naman ay nirerespeto namin yung mga gusto namin. May mga bagay man na hindi magkatulad ang aming mga gusto pero pareho naming nirerespeto yun. G is very gentle and respectful to me. Magalang din siya sa parents ko at family oriented din siya. Every dream niya sa buhay ay laging kasama ang family niya. Although throughout his highschool life ay naka focus lang siya sa pagiging athlete pero never niya pinabayaan yung studies niya. Achiever siya lagi even now na college na siya. He is always dedicated in pursuing his goals. G is very loving and patient to me. He knows to respect my time dahil kapag sinasabi kong marami akong gagawin ngayon, hinding hindi niya ako didisturbuhin. Very thoughtful din siya kahit na hindi siya mahilig magbigay ng letters pero when I told him na gusto ko ng mga ganun or letters ay binigyan niya ako noong birthday ko. Hindi ko ma explain kung gaano ako kasaya kasi para saakin kapag bibigyan ako ng mga letters na galing sa taong importante at special sa akin ay na appreciate ko yun ng sobra at hinding hindi ko talaga yun iwawala. I will keep those letters forever kahit na lumilipas man ang araw, maging maluma man yung papel ngunit yung sulat naman niya ay hinding hindi mabubura.
Mahilig din siyang mag kape at tuwing mag kasama kami ay laging nagkakape. KAPE IS LIFE.
In short, nasa Kay G na ang lahat. Nasa kanya na Ang lahat . Parang katulad lang ng kanta Ni Daniel Padilla.
Ang moment naman na hindi ko malilimutan ay noong nagka problema ako sa mental health. Lagi akong naiirita sa mga bagay na hindi ko malaman kung ano ang dahilan. I studied nursing and that course was very expensive at hindi madaling pag aralan Lalo na't online class kami ngayon. Imagine, taking up nursing as a course. No real patients, no real laboratory experiments, no hands on activities. Everything was on imagination. I'm emotionally unstable. I'm drained. I'm tired. My problema pa sa pamilya and all.
May mga problemang kusa nalang dumating kahit hindi naman tinatawag. I argue with almost everything and I vented it out to him often. Knowing that he is very patient and understanding person for me. Sinubukan niya akong pakalmahin and tried his best to still be there for me even if it was getting rough. One day, he told me that he was tired of understanding me and so I told him to stop our relationship. I don't know kung bakit bigla ko nalang na sabi yun. Hindi ko siya kinokontak for 2 days. Kung Hindi na niya ako naiintindihan, mas lalong hindi ko rin naiintindihan ang sarili ko. That 2 days na hindi ako nakipag usap sa kanya, hindi ko na pansin na habang nawawala ako ay pinipilit akong hanapin ni G. But after 2 days, he stopped contacting me and I got anxious. Naging balisa ako dahil baka hindi na talaga niya ako kayang intindihin at tuluyan na siyang gumigive up saakin. Umabot ng weeks na hindi na niya ako kinokontak. So I decided to move on but bakit parang hindi ko kaya?. (Sayang naman kung hindi talaga kami magkatuluyan ng crush ko chos.)
I never thought na muli siyang mag message sa akin. So ayun, muling ibalik, Sana maulit muli hahaha. Nakaka relieve lang dahil sa wakas hindi niya rin nakayanan na hindi ako makausap Charot Lang. Baka naman kailangan lang talaga namin mag pahinga at Kapag ready na ulit then continue!. We forgave each others lapses. I was sorry for being insensitive and selfish. But now, okay na kami at masaya na ulit tita niyo hahah. Siguro ay kailangan lang naming mag pahinga kung napagod man. It's not a perfect relationship kasi wala naman talagang perfect na relasyon and we understand na it's part of our growth. Kung masaya kayo lagi sa relationship niyo, I'm sure na sa susunod na kabanata ay malungkot na. Hindi naman Happy lagi ang mararamdaman niyo pero minsan masasabi natin na sana nga laging happy nalang.
Hindi man kami sigurado sa isat isa pero ang alam ko sa ngayon ay I love him and he loves me . I want him in my future as much as he wants me to be part of his also. Everything is in God's control. Mayroon mang bagyo sa buhay na Kailangang harapin at malampasan, naniniwala ako na kapag malakas man ang hampas ng alon na sumusukat sa pag iibigan namin, at kung malampasan namin yun pareho, magkasabay man kaming lumalaban, at kung kami parin pagkatapos niyan, kung magkasama parin kami pagdating sa panibagong kabanata, nasisiguro ko na SIYA NA. Sa tingin ko ay he's the one. Sa ngayon ay 2 years and going 3 months na kami. Masaya ba Kayo para sa Amin?
So ano nga ba Ang feeling na naging boyfriend mo Ang crush mo? Since naranasan ko siya, syempre ibang level Yung saya at kilig. Yung feeling na Hindi Lang kilig Ang nararamdaman kundi pati na rin pagmamahal, pag ibig, love hahaha. Para siyang isang pangarap na bigla nalang natupad. Pangarap na hindi ko man lang pinaghirapan pero biglang natupad. Or siguro , kung iisipin, isa tong hiling sa isang tao at biglang natupad yung hiling niya. Kasi kung humiling ka, hiling lang talaga yun at hindi mo na kailangan paghirapan para matupad yung hiling mo. Samantalang ang pangarap naman ay kailangan talaga mag hirap, pagod at pawis in order to reach that dream. You need to exert an effort and push an extra effort.
May ibang tao na nagtatanong kung mabuti bang mag boboyfriend kapag nag aaral ka pa. Ang Sagot ko naman ay okay Lang, okay Lang na magboboyfriend ka basta't nasa tamang edad kana, handa kana, at higit sa lahat, okay Lang mag boyfriend hanggat hindi kayo lumagpas sa linya. O di kaya ay huwag lang lumagpas sa boundaries kasi dapat may limitation. Always remember na hindi lagi kilig at saya Ang mararamdaman mo dahil habang lumilipas ang oras at araw, may mga bagong pagsubok sa buhay ang inyong mararanasan bago kayo magpatuloy sa panibagong kabanata. Kung malampasan niyo man ng magkasama ay siguro nga kayo ang para sa isat isa. Kaya kapit Lang! Saan nga ba ka kapit? Ikaw na Bahala haahah.
I don't really believe in love at first sight because I do believe na at first sight, it's not yet love, but a strong attraction that pulls my attention to him. For me, love is something we develop and it definitely needs a while before we get there. So the question is when kaya? Kailan ko kaya siya maging boyfriend para hindi ko lang siya crush or hindi lang crush ang aabutin ko sa kanya kundi something more than that. Sabi nila it's a crazy thing called LOVE. Madedevelop kayo sa isat isa tapos mabubuo yung love na not at first sight but love that takes time to develop . Charot daming Alam eh. I really have a crush on my schoolmate who was an o athlete, but sis, hindi naman sa nagpabet ako at hindi ko rin inamin na gusto ko siya. Syempre girl tayo eh at dapat lang na pa hard to get muna tapos itatago muna yung feelings natin dyan. The reason is, marami tayong what if's sa buhay. Nag ooverthink na kapag sinabi mong gusto mo siya baka paglaruan o di kaya ay sinasakyan ka lang dahil alam niyang gusto mo siya. Kapag aamin ka naman, baka ma reject ka lang at mapapahiya. May ibang tao naman na mas piniling umamin para makapag move on at at least nasabi nila yung matagal na nilang gustong aminin. May iba naman na pinipiling manahimik nalang kaysa umamin. Mas mabuting tumahimik nalang kaysa aamin kung alam naman nila ang magiging sagot o kung alam naman nila na walang gusto yung tao sa kanila.Siguro, ang pag-aamin sa nararamdaman ay para lang sa taong malakas at may lakas na loob para umamin. But the braviest, is accepting rejection.
To start narrating or telling my short love story, (short dahil Hindi long ahhaha kasi wala pang ending. Buhay pa naman kami kaya wala pa talagang ending.) Maybe I should start recalling on how I first met him and start to describe him.
Unang una, marami talaga akong crush sa buhay. As in maraming marami. May crush akong artista, Korean artist o K-pop, may crush ako sa jeep kapag may gwapong nakatabi, may crush sa daan Kapag may gwapong nakasalubong at higit sa lahat, syempre may crush ako sa school! Isa sa mga crush ko sa school ay si G. Of course gwapo si G! At mukhang rich kid. Kung sa physical na anyo ay maganda talaga ang kanyang tindig kasi nga athlete siya sa school namin. Siya yung pinapadala kung may competition sa devision, regional, at minsan sa nationals. Unang kita ko palang sa kanya ay masasabi kong playboy siya dahil nga gwapo siya tapos marami siyang friends na girls. Yung vibes niya ay pampasikat katulad sa showtime na nagpasikat!
I belong to science, technology Engineering and mathematics strand during my senior highschool days. if I describe myself in physical, hindi sa pagmamayabang, matangkad talaga ako mga nasa 5'8 at bunos na tong kagandahan ko kasi pang mala-korean beauty to eh charot gandang ganda ko sa sarili pero totoo talaga na maganda ako hahaha. Hindi naman ako masyadong outstanding katulad ng iba at hindi rin ako ang pinaka matalino sa klase. During our 12th grade, maraming opportunities especially in the field of research. Ako yung representative sa devision, regional at maging sa nationals. Kada segundo ay kinakabahan ako. Rinig na rinig ko Ang tibok ng aking puso dahil sa kaba na para bang iyon lang ang aking naririnig. Pintig lang ng puso ang aking naririnig. Hanggang sa tinawag na ang aking pangalan at doon na ako nag present ng research. Sinasabi ko pa kay Lord na kahit 3rd man lang ay okay na pero he gave me more than that. Champion ako sa regional at division pero sa national ay never mind nalang kasi hindi ko na alam.
A lot of people congratulated me at isa na doon si G! Iba talaga yung kilig kapag crush mo na ang nag congratulates. Pang high level ang kilig eh. I didn't think na dito pala mag simula ang lahat. Akala ko hanggang doon nalang, akala ko enough na yung nag congratulates siya saakin pero bakit parang I want more than that? Charot just kidding. G and I started to play mobile legends together. Kahit na pabigat lang ako sa ML pero kering keri parin dahil nandyan naman siya HAHAHA. Kung iisipin, parang nag sisimula lang sa congratulations tapos sabay na maglalaro ng ML hanggang sa umamin siyang GUSTO NIYA RAW AKO. See? I'm not one sided.And then he started courting me. Paano nga ba siya nanligaw? Since iisa lang school namin, every lunch break or even recess, he would look out for me kung lalabas ako. At ayun, sabay kaming mag snacks and lunch. He was very accommodating and makes sure to make some time for me. Kahit na busy ako sa studies, nirerespeto niya rin ang oras ko. Napakasupportive niya sa mga ginagawa ko. Siya yung taong marunong maghintay at yan ang pinaka gusto ko sa kanya. A man who knows how to wait kahit na hindi siya yung unang priority ko but I can always count on him. Kapag sinasabi kong gusto ko muna siyang ipakilala kay mama before we go on a date ay ginagawa naman niya . After school or pag may free days, pumupunta kami sa mga cafes, kumakain sa Jollibee at nag uusap. We both know our parents dahil mahalagang alam ng parents namin na nanliligaw siya sa akin.
November 29, 2019 I decided to said "yes" to him. Masaya siya, at masaya rin ako. I still remember the moment na nagsulat sila ng essay and the question is " What inspire you?" Dahil sa pagmamadali niyang magsulat, imbes strength ang isusulat niya ay naging straight. So ang sinulat niya sa last line ay "My girlfriend is my straight" HAHAHAHA matatawa nalang ako kapag iniisip ko yun.
Lagi niya akong dalhan ng pagkain at isa na don ay ang pinakapaborito kong ulam na shrimps. Kapag magluluto ng shrimp yung mama niya ay magdadala siya ng marami para saakin. Nagmukha tuloy akong matakaw at walang kamay dahil sa sobrang sweet niya. Napaka gentleman rin niya saakin at mapapa dalagang Pilipina nalang ako bigla. Ganyan si G.
Ako naman sa kanya ay sobrang daldal hanggang umabot sa point na para na akong si mama na rapper sa bahay. Mababaw lang ang dahilan kapag nag aaway kami minsan ay tungkol lang sa kulay ng medyas kung ano ang mas babagay. Gusto ko kasi ay kulay black habang ang gusto naman niya ay kulay white. Oh diba parang tanga lang. Subalit sa huli naman ay nirerespeto namin yung mga gusto namin. May mga bagay man na hindi magkatulad ang aming mga gusto pero pareho naming nirerespeto yun. G is very gentle and respectful to me. Magalang din siya sa parents ko at family oriented din siya. Every dream niya sa buhay ay laging kasama ang family niya. Although throughout his highschool life ay naka focus lang siya sa pagiging athlete pero never niya pinabayaan yung studies niya. Achiever siya lagi even now na college na siya. He is always dedicated in pursuing his goals. G is very loving and patient to me. He knows to respect my time dahil kapag sinasabi kong marami akong gagawin ngayon, hinding hindi niya ako didisturbuhin. Very thoughtful din siya kahit na hindi siya mahilig magbigay ng letters pero when I told him na gusto ko ng mga ganun or letters ay binigyan niya ako noong birthday ko. Hindi ko ma explain kung gaano ako kasaya kasi para saakin kapag bibigyan ako ng mga letters na galing sa taong importante at special sa akin ay na appreciate ko yun ng sobra at hinding hindi ko talaga yun iwawala. I will keep those letters forever kahit na lumilipas man ang araw, maging maluma man yung papel ngunit yung sulat naman niya ay hinding hindi mabubura.
Mahilig din siyang mag kape at tuwing mag kasama kami ay laging nagkakape. KAPE IS LIFE.
In short, nasa Kay G na ang lahat. Nasa kanya na Ang lahat . Parang katulad lang ng kanta Ni Daniel Padilla.
Ang moment naman na hindi ko malilimutan ay noong nagka problema ako sa mental health. Lagi akong naiirita sa mga bagay na hindi ko malaman kung ano ang dahilan. I studied nursing and that course was very expensive at hindi madaling pag aralan Lalo na't online class kami ngayon. Imagine, taking up nursing as a course. No real patients, no real laboratory experiments, no hands on activities. Everything was on imagination. I'm emotionally unstable. I'm drained. I'm tired. My problema pa sa pamilya and all.
May mga problemang kusa nalang dumating kahit hindi naman tinatawag. I argue with almost everything and I vented it out to him often. Knowing that he is very patient and understanding person for me. Sinubukan niya akong pakalmahin and tried his best to still be there for me even if it was getting rough. One day, he told me that he was tired of understanding me and so I told him to stop our relationship. I don't know kung bakit bigla ko nalang na sabi yun. Hindi ko siya kinokontak for 2 days. Kung Hindi na niya ako naiintindihan, mas lalong hindi ko rin naiintindihan ang sarili ko. That 2 days na hindi ako nakipag usap sa kanya, hindi ko na pansin na habang nawawala ako ay pinipilit akong hanapin ni G. But after 2 days, he stopped contacting me and I got anxious. Naging balisa ako dahil baka hindi na talaga niya ako kayang intindihin at tuluyan na siyang gumigive up saakin. Umabot ng weeks na hindi na niya ako kinokontak. So I decided to move on but bakit parang hindi ko kaya?. (Sayang naman kung hindi talaga kami magkatuluyan ng crush ko chos.)
I never thought na muli siyang mag message sa akin. So ayun, muling ibalik, Sana maulit muli hahaha. Nakaka relieve lang dahil sa wakas hindi niya rin nakayanan na hindi ako makausap Charot Lang. Baka naman kailangan lang talaga namin mag pahinga at Kapag ready na ulit then continue!. We forgave each others lapses. I was sorry for being insensitive and selfish. But now, okay na kami at masaya na ulit tita niyo hahah. Siguro ay kailangan lang naming mag pahinga kung napagod man. It's not a perfect relationship kasi wala naman talagang perfect na relasyon and we understand na it's part of our growth. Kung masaya kayo lagi sa relationship niyo, I'm sure na sa susunod na kabanata ay malungkot na. Hindi naman Happy lagi ang mararamdaman niyo pero minsan masasabi natin na sana nga laging happy nalang.
Hindi man kami sigurado sa isat isa pero ang alam ko sa ngayon ay I love him and he loves me . I want him in my future as much as he wants me to be part of his also. Everything is in God's control. Mayroon mang bagyo sa buhay na Kailangang harapin at malampasan, naniniwala ako na kapag malakas man ang hampas ng alon na sumusukat sa pag iibigan namin, at kung malampasan namin yun pareho, magkasabay man kaming lumalaban, at kung kami parin pagkatapos niyan, kung magkasama parin kami pagdating sa panibagong kabanata, nasisiguro ko na SIYA NA. Sa tingin ko ay he's the one. Sa ngayon ay 2 years and going 3 months na kami. Masaya ba Kayo para sa Amin?
So ano nga ba Ang feeling na naging boyfriend mo Ang crush mo? Since naranasan ko siya, syempre ibang level Yung saya at kilig. Yung feeling na Hindi Lang kilig Ang nararamdaman kundi pati na rin pagmamahal, pag ibig, love hahaha. Para siyang isang pangarap na bigla nalang natupad. Pangarap na hindi ko man lang pinaghirapan pero biglang natupad. Or siguro , kung iisipin, isa tong hiling sa isang tao at biglang natupad yung hiling niya. Kasi kung humiling ka, hiling lang talaga yun at hindi mo na kailangan paghirapan para matupad yung hiling mo. Samantalang ang pangarap naman ay kailangan talaga mag hirap, pagod at pawis in order to reach that dream. You need to exert an effort and push an extra effort.
May ibang tao na nagtatanong kung mabuti bang mag boboyfriend kapag nag aaral ka pa. Ang Sagot ko naman ay okay Lang, okay Lang na magboboyfriend ka basta't nasa tamang edad kana, handa kana, at higit sa lahat, okay Lang mag boyfriend hanggat hindi kayo lumagpas sa linya. O di kaya ay huwag lang lumagpas sa boundaries kasi dapat may limitation. Always remember na hindi lagi kilig at saya Ang mararamdaman mo dahil habang lumilipas ang oras at araw, may mga bagong pagsubok sa buhay ang inyong mararanasan bago kayo magpatuloy sa panibagong kabanata. Kung malampasan niyo man ng magkasama ay siguro nga kayo ang para sa isat isa. Kaya kapit Lang! Saan nga ba ka kapit? Ikaw na Bahala haahah.
Support Rose
